.
.
Alles beweegt. Wat ooit vol was, is nu leeg. Huizen zijn gesloopt, bloementuinen omgespit over overwoekerd. Kruideniers zijn verdwenen, oude bomen gekapt en vervangen door jonge. Kasten zijn leeg geruimd, huiskamers ontspuld. Maar iets in die stromen van tijd en materie, is nog steeds zoals het is.
De kamer waar ik sliep, samen met mijn zusje.
.
Ik ben weer terug in mijn ouderlijk huis. Het is ochtend en ik ben net wakker. Vanuit mijn bed kijk ik naar het hare, een ombouwbed, de planken erboven krom gezakt door het gewicht van jaren. Al vijfenveertig jaar woont daar, op de bovenste plank, een kleine gemeenschap van poppen, poppen van mijn zusje en mij.Het stof is keurig afgenomen, maar de poppen liggen achteloos door elkaar en lachen me niet meer toe. Ik mis iets. Het is de hand van mijn moeder. Ik stap uit bed, pak ze één voor één en geef ze een nieuwe plek. De grote pop met een kleine op schoot, de kikker bij de andere kikker. Door de schemering van tijd zie ik haar handen bezig, zoals de mijne nu en een speelse glimlach op haar gezicht, mijn moeder, zoals ze was.
.
Het is een bijzondere plek. Nu mijn vader bijna negentig wordt, besef ik steeds meer de tijdelijkheid van dit alles. Ik hoop dat er meer plekken zijn zoals deze, waar alles jaar na jaar mag zijn wat het is, vergeten verhalen, scheef zakkend tot een bekende hand het aanraakt, zich herinnert en terugkerende ogen het steeds opnieuw ontdekken. Zacht gloeit het stilleven, als in een eeuwigheid.
.
.
Uitnodiging:
Van 28 oktober tot 1 november exposeer ik met de beste tekeningen uit mijn blog in de boerderij van Frijlan, Boksumerdijk 5, Leeuwarden. Je bent welkom van 14.00 tot 17.00!
.
Alowieke 
Ontroerend Alowieke
Liefs Bernadette
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Bernadette.
LikeLike
Hi, hoe kan iets kwijt zijn als je je dat met dichte ogen voor je ziet? (Vrij naar Jaap Robben)
LikeGeliked door 1 persoon
Daar zijn verhalen ook heel mooi voor. Om zulke herinneringen omhoog te halen.
Maar wat het sterkst werkt op herinnering is geur. Dat zei ook Gabriël Marquez eens, in een indrukwekkend interview, lang geleden. Zou ik nog wel eens willen zien.
LikeLike
Moet huilen. Mis mijn moeder nu meer dan gisteren toen ik bij haar graf stond. Denk veel aan mijn ouderlijk huis maar kom er weinig. Te veel, gelukkig, mijn moeders handen. Mijn vader is nu tachtig. Hoe lang is hij er nog? Hij vraagt me om de poppen en beren mee te nemen uit de trapkast waar ze altijd woonden. Ik zie er tegenop. Dan maak ik iets stuk?
Dank je weer voor de gevoelige snaar.
LikeGeliked door 1 persoon
A ja nog een poppengemeenschap! Ik wens je veel sterkte met het verhuizen van de jouwe, waar ze ook heen gaan. Mij doet het altijd goed om er nog even een verhaal of tekening van te maken voor het weg is.
LikeLike
Mooi geschreven Alowieke.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je
LikeLike