.
.
De maten voor het bouwen
zijn als een muziekstuk
Ik tel
zwarte lijnen en getallen
repeteer
elke keer opnieuw
.
Wat uit hout en ijzer
zal geboren worden
ken ik nu
zo door en door
Het ontwerp
hier op papier
dat is mijn partituur
.
Ik kan het spel gaan spelen
bijna zonder kijken
Het gereedschap is
mijn instrument
Het materiaal
niets anders dan
gestolde inspiratie
.
.
Alowieke 
Dag mevrouw Kolibri / Hoi Alowieke,
Wat een mooie verhalen schrijf je! Zou ik jou kunnen mailen? Ik ben namelijk op zoek naar bijzondere woningen en hun bewoners voor een woonreportage en het lijkt me erg leuk jou te ontmoeten!
Groetjes Iris
LikeLike
Prima! Mijn mailadres is tt.alowieke@gmail.com
LikeLike
hoi Alowieke, mooi gedichtje weer! Fijn dat het zo goed gaat met het bouwen, je doet dat zo lekker grondig en geïnspireerd dat het bijna niet anders dan een hele fijne wagen kan worden! Groetje, Marjel
LikeLike
Ja de concentratie is er zeker. Dank! En wat een goed in elkaar zittend sprookje heb je geschreven over die prinses. Mooie archetypen. Ik las het voor aan Dick.
LikeLike