.
.
Net zo sterk als Pippie!
.
Het is een bijzondere tijd.
Nu ik het oude heb achtergelaten en het leven zich als een stille weidse vlakte voor me uitspreidt, ja nù komen de ingevingen en vernieuwende inspiraties. Vele obstakels zijn in al die jaren opgeruimd, stofwolken zijn neergeslagen en vormen zich tot vruchtbare grond in vochtige bodem.
Ik heb gezworven zonder iets anders te vinden dan eenzaamheid. Ik ben door moerassen gegaan, tot mijn nek in het slijk, maar ging door. Ik vond mijn grote liefde en na zeven jaar verloor ik hem. Ik heb verdriet gehad om de praatjes van mensen, die niets vroegen maar wel oordeelden. En nog steeds ging ik door.
Ik heb gebouwd aan wat nodig was, afgebroken wat afgebroken moest worden. Ik heb gewerkt en opgeruimd en vreselijk veel geleerd.
Dat alles is klaar. Als ik wakker word voel ik me zo vrolijk als een kind en elke dag begroet ik met een dans. Ik ben nog steeds hier, op een veldje in Brabant. Ik werk in volle concentratie aan mijn huis, mijn huis voor de toekomst. Wiekies hemeltje. Dat wordt het. Laat het een inspiratiebron zijn, dat hoop ik. Daar doe ik het voor. Het is niet alleen voor mezelf dat ik het doe.
Voor alle mensen voor wie het leven geen glanzend pad was en nog steeds vol dromen zit. Laat ze maar maar praten. Ga voorbij aan oordelen en etiketten. Laat achter je, wat niet bij je hoort. Ik moedig iedereen aan om zijn of haar fantasieën waar te maken en daar nu aan te beginnen. Wees lekker eigenwijs en maak er wat moois van. Lang leve de Pippies! Met of zonder langkousen.
Op een dag staan we in een andere wereld, warmer en veel groener dan ze nu is. En dan vieren we het met een hele lange optocht vol muzikanten en dansers van alle soorten en maten. De meest gekke en kleurige pieremagochels zullen te zien zijn, een stoet die zò bont is, dat zelfs de vissen hun koppen boven het water uitsteken, om te kijken.
Ja… O ja! Ik ben alvast begonnen.
.
.
Dit verhaal maakt deel uit van een nieuwe categorie: “Transformatie”. Het gaat over veranderingen in het groot en in het klein. Over dromen, of het wonder van de seizoenen. Over mens-zijn in beweging, boom worden na je dood, quantum-evolutie, over hogere sferen maar ook gewoon over poep. Het meest gewone en banale dat o zo onmisbaar is in de cyclus van het aardse leven. Transformatie zit in alle lagen van het bestaan en eigenlijk is dat het enige wat we zeker weten. Dat alles constant transformeert. Goddank! Never be a rock and not to roll..
Ik heb er ook eerder geschreven verhalen aan toegevoegd.
https://alowieke.wordpress.com/category/transformatie/
.
Verder heb ik de site geschikt gemaakt voor mobiel. Ook in bus of trein kun je nu makkelijk alle verhaaltjes lezen die je gemist hebt.
Mooie foto! Fijn dat jij de wereld op handen draagt, zodat die niet kan vallen.
LikeLike
🙂
LikeLike
Je teksten raken me altijd…meestal moet ik (glim)lachen, soms ontroerend…vaak herkenning. Blijf schrijven, ik vind je geweldig 🙂
LikeLike
Jee, daar word ik echt blij van! Je reactie motiveert me zeker!
LikeLike
Weer zo’n heerlijke oppepper. Pippies veroveren de wereld?? Kleurrijk, echt, intens en levend.
LikeLike
Ja! We zijn toch sterk zat?
LikeLike
Zo mooi Alowieke! Ik droom met je mee over die andere wereld… Mijn dochter (11) moest voor school een creatieve opdracht doen: een eiland in de zee ontwerpen, waarbij ze ook moest beschrijven hoe de regering, zorg, energievoorziening etc. geregeld werd. Op haar eiland rijden bijna geen auto’s, energie wordt opgewekt met zonnepanelen, de natuur is paradijselijk, bijv. een bijzondere kleurrijke vogel, die alleen op haar eiland voorkomt. En ze is niet het enige kind met zulke dromen. Het komt vast goed!!!
LikeLike
Heerlijk, ik fantaseer graag mee met kinderen. Fijn dat je dit vertelt en dat iedereen het mag horen en lezen!
LikeLike