Noestig hout en bezoek van goud

 

.

noestbezoek

.

.

Nog steeds wacht ik met het dichttimmeren van mijn nieuwe wagen. Rustig kijk ik, werk het één en ander netjes af en luister af en toe naar commentaren. Een belangrijke fase.
„Zou je die uitstekende hoek niet wat extra versterken?“ zegt iemand. Verrek, hij heeft gelijk, denk ik en ik zoek een paar sterke balkjes. Ik vind een aantal met fijne nerf, die zijn sterker en harder. Ik leg ze bij elkaar, vier zijn het er. Ik bekijk ze één voor één. Ik pak de twee die vrijwel zonder noesten zijn. Ik streel het hout, het zijn mooie. Jammer dat ze straks niet meer te zien zijn, want dit is het binnenwerk. Maar ook het binnenwerk moet goed zijn, het is net zoiets als botten. Ze moeten hard zijn, sterk en stevig op de ene plek, als knieën en ellebogen. Ze moeten flexibel zijn op andere plekken, als een wervelkolom. Hout met noesten gebruik ik zo min mogelijk. Daarom zijn mijn dakbogen ook van gestoomd essenhout. De ronde vorm is oersterk, en de stokken zijn compleet zonder noesten. Noesten zijn plekken waar een tak heeft gezeten, toen het een boom was. Het maakt het hout zwak. Als je er tegenaan ramt breekt het altijd bij een noest.
Natuurlijk ga ik er niet van uit dat ik een botsing krijg, maar ik wil op alles voorbereid zijn. Het kan een brede tractor zijn of een boom of een krappe hoek in een smal straatje.

Ik meet alle hoeken en gaten. Ik teken af wat het moet worden, tot op de millimeter. Ik controleer mijn decoupeerzaag, of het zaagje haaks is en niet krom. Ik zaag en maak alles passend. Het is een hoop gepuzzel om alles precies te laten kloppen.
Buurman Henk komt aanlopen. „Ha! Fijn je te zien!“ roep ik. Ik had hem niet verwacht want Henk zit in de lappenmand en zit het hele weekend in zijn caravan te lezen. „Oh… wat wordt het mooi! Ik weet niet wat je gedaan hebt, maar het ziet er steeds robuuster uit.“
„Dank je Henk, “ zeg ik glimmend.
„Dat is het mooie hè, niet snel alles af hoeven te raffelen, maar de tijd te nemen. Het is heerlijk om zo rustig te bouwen en dat je alles piekfijn kan laten kloppen met elkaar.“
Ik kijk hem lachend aan. Fijn, hij begrijpt het.

Alleen zijn is goed, je kan ongestoord een superconcentratie opbouwen. Maar soms is bezoek goud waard. Het zijn mensen die rustig meekijken, meedenken om dan weer hun gang te gaan. Ik ben blij dat ze er zijn.

.

.

.

noest

3 gedachten over “Noestig hout en bezoek van goud

  1. hallo, ik las bij HET KAN WELover je woonwagen en dat je eigenlijk een grote lijmklem wilde hebben, heb je al eens gedacht aan een spanband? die neemt niet veel ruimte in! hoop dat het iets voor je kan zijn. ps ik vindt je woonwagen vanaf de foto al bijzonder/mooi! groetjes Serge, Arnhem.

    Like

    1. Je hebt denk ik te snel gelezen. Er staat niet in het verhaal dat ik er eentje wil hebben, er staat dat ik gehècht ben aan mijn Sergeant XL. Ik heb er al jaaaaren eentje, en hij komt uit de werkplaats van mijn man die er niet meer is. Behalve dat de reuzesergeant soms handig is, zit er dus ook nog een herinnering aan. Uit diezelfde werkplaats heb ik ook nog een bak vol spanbanden overgehouden. O, wat heb ik een hoop mooie werktuigen weg moeten doen, dat wil je niet weten. Je moet er wat voor over hebben als je klein wilt wonen. Ik vind het heel leuk dat je mijn nieuwe wagen mooi vindt. Ik hoop dat mijn miniwerkplaatsje er straks ook in past.

      Like

      1. Ik heb gisteren de Sergeant XL gebruikt en de spanband, allebei tegelijk. De reden was dat mijn kozijnen allebei 4mm. teveel naar buiten hangen, en ik wilde ze in vorm drukken. Dan kan ik daarna binnen een kastje timmeren, een driehoeksconstruktie, die stabiliteit aan de vorm zal geven. Tot het zover is, heb ik dus hulpstukken nodig.
        De spanband bleek in dit geval onbruikbaar, omdat je deze ergens omheen moet slaan, en er op de bewuste plek nergens een gaatje was om dat te doen. Op een andere willekeurige plek een spanband vastmaken heeft geen enkele zin.
        De lijmtang was erg fijn. Ten eerste kan ik hem zo pakken, en hoef ik hem niet eerst klaar te maken voor gebruik. Vervolgens kan ik hem precies neerzetten op de plek waar ik wil, en hem aanknijpen tot op de millimeter precies. Bij het bouwen is het dus echt een fijnafsteller, voor mensen die van ecxact werken houden. Ik ben nog steeds erg tevreden over dit mooie instrument.
        Ik hoop dat dit verhaaltje een duidelijk beeld geeft. Helaas heb ik hier geen filmpje van.

        Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s