.
.
.
Ik ben gegaan
langs strakke rijen bomen
en doodgeploegde aarde
elke stap die ik zet
kondigt verandering aan
Al is het maar een lichte bries
of slechts een zweem ervan
mijn adem is een dapper lied
mijn hart verlicht verlies
Achter mij, daar groeien bloemen
ik loop de bodem rijk
ik bedek de naakte aarde
en laat de bijen zoemen
Geweld op doodgeslagen grond
lang liep ik op grijze keien
zag groen ertussen, al maar meer
en zo loop ik de wereld rond
Wat wil bewegen zal nooit dood gaan
zaad blijft leven heel diep weg
de ziel van alles wat er is
blijft altijd in de kern bestaan
Ik loop ik loop steeds verder rond
heel de aarde, dicht de wond
Alowieke 
prachtig gedicht weer Alowieke! Ben je nu niet meer in Haghorst? Kom je nog terug? Ik vergeet vaak om op jouw blog te kijken naar je reactie dus misschien kan je mij een persoonlijk mailtje sturen, zou ik fijn vinden. Groetje, Marjelle
LikeLike
Hoi Marjella het is heel makkelijk , boven aan het scherm of rechts onder, afhankelijk van je beeldscherm, staat “volg+” als je daarop klikt krijg je alles in je mailbox!
LikeLike
Ps Haghorst is een tijdeljke halte op mijn reis.
LikeLike